بررسی میزان افت تحصیلی و عوامل موثر بر آن در دانشجویان مقاطع مختلف دانشگاه علوم پزشکی مازندران

 اهداف:  افت تحصیلی یکی از مشکلات عمده ای است که نه تنها باعث افزایش هزینه بلکه موجب مشکلات روحی- روانی دانشجویان نیز می گردد. هدف از این مطالعه بررسی علل افت تحصیلی و تعیین نقش این عوامل در بین دانشجویان دانشکده های تابعه دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده است. روشها:  ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ از نوع ﻣﻘﻄﻌﻲ - ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ می باشد که بر روی 497 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و آموزشی دانشجویان ورودی پنج نیمسال متوالی از سال 1391 تا 1393 از طریق سیستم آموزش دانشکده های تابعه و پرسشنامه جمع آوری گردید. داده ها با استفاده آزمونهای آماری استاندارد در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بیشترین افت تحصیلی در مقاطع کارشناسی و کمترین آن در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای به دست آمد. اختلاف معنادار بین جنسیت و سن با افت تحصیلی نشان داده شد به طوری که میانگین افت تحصیلی در تمامی سطوح درگروه پسران بیش از دختران بوده است (P< 0.05). اثر عواملی مانند فاصله زمانی میان اخذ دیپلم تا ورود به دانشگاه، تاهل و رشته تحصیلی برافت تحصیلی معنادار بوده، درحالیکه ارتباط معنادار بین متغیرهای سطح تحصیلات والدین، امکانات کمک آموزشی، تعداد فرزندان، سابقه بیماریهای خاص، اشتغال و شرایط اقتصادی دانشجو یافت نشد. نتیجه گیری : این پژوهش لزوم توجه هر چه بیشتر بر تناسب تعداد دانشجویان پذیرفته شده در هر رشته تحصیلی با نیازهای واقعی جامعه  و استفاده موثر از مشاوره های دانشجویی در جهت پیشرفت تحصیلی را متذکر می گردد.